Μπορούμε να αφήσουμε τον φόβο να μας κυριεύσει και να σταματήσουμε, ή μπορούμε να επιλέξουμε να παραμερίσουμε τον φόβο μας και να προχωρήσουμε μπροστά με θάρρος.
Καθώς επέστρεφα σπίτι τις προάλλες, άκουγα έναν υπερενθουσιώδη ραδιοφωνικό παραγωγό να διαβάζει τα τελευταία νέα από όλο τον κόσμο. Έγινε λόγος για τον πόλεμο, τον πληθωρισμό, για τους κανονισμούς για τις μάσκες, αναφέρθηκε σε έγκλημα, σε περίπτωση διαφθοράς, ακόμη και σε κάτι που αφορούσε μια γάτα που κόλλησε πάνω στο δέντρο κάπου!
Όλα αυτά με έκαναν να σκεφτώ όλα αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν αλλά δεν ακούμε στις ειδήσεις. Δεν ακούω πουθενά για τα θαύματα που προσφέρει η ανθρώπινη φύση, ή τα καταπληκτικά επιστημονικά επιτεύγματα που συμβαίνουν καθημερινά. Όπως επίσης δεν ακούω για τις εκατομμύρια ιστορίες επιτυχίας που μας περιβάλλουν, ή για οποιοδήποτε σημαντικό επίτευγμα. Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε τίποτα ελπιδοφόρο, εμπνευσμένο ή θετικό.
Καθώς άκουγα άρχισα να αγχώνομαι. Εύκολα θα μπορούσαν όλα αυτά τα αρνητικά νέα να με επηρεάσουν και να μετατρέψουν μια υπέροχη ημέρα με θετικά συναισθήματα σε κάτι αρνητικό. Μην νομίζετε ότι κριτικάρω τα μέσα σε σχέση με το τι μας παρουσιάζουν. Δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Φυσικά, βλέπω ότι βλέπετε, ακούω ότι ακούτε και συμβαίνουν πολλά στον έξω κόσμο αυτή την στιγμή που δεν μας χαροποιούν. Σήμερα όμως δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τους πολέμους, να τερματίσουμε την πανδημία, να θεραπεύσουμε τους άρρωστους ή να αναγκάσουμε τον ήλιο να βγει. Αλλά μπορούμε να αποφασίσουμε για το πώς θα αντιδράσουμε σε αυτό που μας περιβάλλει. Εμείς έχουμε τον έλεγχο σε αυτό. Μπορούμε να επιλέξουμε τον φόβο και να σταματήσουμε την διαδρομή μας, ή μπορούμε να επιλέξουμε να αισθανθούμε το φόβο και να προχωρήσουμε με θάρρος. Φοβόμαστε και σταματάμε την διαδρομή μας, όμως μπορούμε να το επιλέξουμε παρά το φόβο να προχωρήσουμε με θάρρος.
Μια βιβλιοθήκη γεμάτη περγαμηνές και μέρες εκπομπών έχουν αφοσιώθηκαν στην προσπάθεια να εξηγήσουν την πηγή του φόβου. Ένα πρόσφατο βιβλίο της Susan Jeffers με τίτλο “Νιώσε τον φόβο και κάν’το όπως και να ‘χει” σε αυτό το βιβλίο, γράφει: «αν περιμένουμε να σταματήσουμε να νιώθουμε φόβο πριν προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτό που μας φοβίζει, θα μπορούσαμε να περιμένουμε για πάντα; το να προχωράμε μπροστά είναι ο μόνος τρόπος να ξεπεράσουμε τον φόβο».
Ο φόβος είναι ένα τόσο συναρπαστικό συναίσθημα. Μπορεί να μας κατακλύσει ανά πάσα στιγμή. Μπορεί να δικαιολογηθεί ή να είναι κάτι εντελώς παράλογο. Νομίζω ότι όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ήδη ότι η ζωή δεν είναι στρωμένη με τριαντάφυλλα. Ωστόσο μπορεί να είναι μια συναρπαστική ταπισερί με τρομακτικές στιγμές που διακόπτονται από αναλαμπές ηρεμίας. Το ερώτημα είναι αν επιτρέπουμε στον φόβο να μας παραλύει ή να μας παρακινεί; Μπορεί να είναι απίστευτο κίνητρο, μια δύναμη που μας ωθεί πέρα από τα δικά μας αντιληπτά όρια. Ή σε άλλες στιγμές, μπορεί να μας παραλύει τελείως και να κάνει τα πιο απλά να φαίνονται βουνά. Έχω δει τον φόβο να οδηγεί έναν φίλο μου στο να δημιουργεί μια επιτυχημένη επιχείρηση, μια Αυτοκρατορία. Έχω δει επίσης ένα νεαρό άνδρα να μην μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι εξαιτίας του φόβου.
Φυσικά, δεν μιλάω για απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, ψυχικές ασθένειες, κακοποίηση ή σωματικές δυσκολίες. Αναφέρομαι σε εκείνες τις στιγμές που εμείς
Φοβόμαστε να μιλήσουμε σε κάποιον, να πάμε σε μια συνάντηση, να πραγματοποιήσουμε αυτήν την κλήση, να μοιραστούμε ένα προϊόν, να μπούμε σε ένα αεροπλάνο, να πάμε στο Global Rally, ή ακόμα και το να ζητήσουμε από κάποιον να βγούμε ραντεβού! Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειαζόμαστε να σηκώσουμε ανάστημα, να είμαστε αποφασιστικοί, να αγκαλιάσουμε τον φόβο μας και να προχωρήσουμε μπροστά. Όταν το καταφέρουμε θα νιώσουμε την έξαρση της υπέρβασης και της επιτυχίας. Όπως το μικρό παιδί που μαθαίνει να κάνει ποδήλατο. Όταν τελικά σηκώνουν τα πόδια τους, και κάνουν πετάλι νιώθουν έξαρση και το αίσθημα της ελευθερίας, η ελευθερία που τους ανοίγει τον δρόμο σε πολλές νέες περιπέτειες. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα οδηγείτε στην επιστροφή στο σπίτι, χαμηλώστε τις φωνές που προσπαθούν να σε τρομάξουν και δυναμώστε την αγαπημένη σας μουσική, ανοίξτε τα παράθυρα και τραγουδήστε σαν να μην σας βλέπει κανείς.
Συνέχισε να επιμένεις.
Gregg Maughan
President, Forever Living Products